- blancote,
- ta adj 1) много бял; 2) белезникав, белокож; 3) прен., разг. малодушен, страхлив.
Diccionario español-búlgaro. 2014.
Diccionario español-búlgaro. 2014.
blancote — blancote, ta (Del aum. de blanco). adj. coloq. cobarde (ǁ pusilánime). U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española
blancote — ► adjetivo/ sustantivo coloquial Que no tiene valor o espíritu para enfrentarse a un problema o una situación difícil. SINÓNIMO cobarde * * * blancote 1 adj. Aum. desp. de «blanco». 2 (inf.) *Cobarde. * * * blancote, ta. (Del aum. de … Enciclopedia Universal
cobarde — (Del fr. ant. coart < coe, cola, por volver la cola al huir.) ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino 1 Que no tiene valor o ánimo: ■ no se quedó, porque es un cobarde; no es cobarde, no se arredra ante nada ni nadie. SINÓNIMO miedoso… … Enciclopedia Universal